یا ذالعَفوِ و الرّضــــــــــــــاء
ای صاحب بخشایش و رضایت
چشم بیمار تو شد باعث بیماری ما
به مسیحا نرسد فکر پرستاری ما
تا ز بندت شدم آزاد ...گرفتار شدم
سخت آزادی ما... بند گرفتاری ما
بی کسی بین که نکرده است به شب های فراق
هیـــچ کس... غیر غمِ رویِ تو غمخواری ما
دل و دین... تاب و توان... رفت و برفتم از دست
بر سرِ کوی وفا...کیست به پاداری ما؟
