رجعت صدر

روزشمار بازگشت امام موسی صدر

رجعت صدر

روزشمار بازگشت امام موسی صدر

رجعت صدر

همه روزهایی را که نبوده ای می شمارند،
من روزهایی که به بازگشتت مانده...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حاشیه نوشت:
هرگونه کپی برداری و نشر مطالب این وبلاگ
در راستای آشنایی با سیره و نشر افکار
امام موسی صدر(أعاده الله)
آزاد و موجب امتنان است!

آخرین نظرات
پیوندهای روزانه
پیوندها

از نجف تا پاریس!

جمعه, ۱۳ مهر ۱۳۹۷، ۰۲:۵۱ ب.ظ

یا مونسی عند وحشـتی
ای همدم من در زمان ترس ها!


کمتر از یک ماه  پس از ربودن امام موسی صدر در لیبی- با هدف به انزوا کشیدن امام خمینی(ره) و با علم به غیبت تنها حامی خارجی امام(ره)، نقشه کوچ دادن ایشان به سوی لیبی! از سوی سرانِ ایران، عراق و دیگر کشورهای عربی-اسلامی به اجرا درآمد!

وزیران خارجه ایران و عراق در نیویورک با یکدیگر دیدار و توافق کردند که امام خمینی، که با فشار نظام شاه از ایران به عراق تبعید شده بود، از عراق اخراج شود.

حضرت امام در نجف اشرف

اول مهر 1357، بیست و چهارم سپتامبر 1978- بیست و چهار روز پس از ربودن امام موسی صدر- منزل امام خمینی در نجف اشرف توسط نیروهای امنیتی عراق محاصره شد و اعتراض علماء و مراجع، تظاهرات های مردمی، حتی دست از کار کشیدن مردم، در نهم مهر1357 راه به جایی نبرد.
یازده روز بعد-  در تاریخ 3/۱۰/ ۱۹۷۸ – دوازده مهر 1357 در حالی که امام (ره) عزم هجرت به سوریه و اقامت در دمشق را داشتند، دولت عراق از سفر ایشان ممانعت کرد!
یک روز بعد، امام(ره) و همراهانشان تصمیم گرفتند وارد خاک کویت شده و از آنجا به سوریه بروند! اما کشور کویت نیز زیر فشار نظام شاه از ورود ایشان به خاک کویت ممانعت کرد!

پیام هماهنگ کشورهای منطقه واضح و روشن بود! آن ها نمی خواستند امام به سوریه برسد!

سرانجام در سیزدهم مهرماه 1357- 6 اکتبر 1978 حضرت امام خمینی پس از مشورت با فرزندشان سید احمد خمینی از بغداد رهسپار پاریس شدند و در خانه یکی از ایرانیان در نوفل لو شاتو، یکی از روستاهای اطراف پاریس، اقامت کردند.

ژاک شیراک، نخست وزیر وقت فرانسه در خاطرات خود، از نامۀ صدام حسین به ژیسکار دیستن( رئیس جمهور) پرده برمی دارد که در آن تأکید شده دولت فرانسه از پذیرش امام خمینی و همراهانشان سرباز زند تا ایشان مجبور به هجرت به لیبی شوند!

حتی در نامه صــدام خاطر نشان شده: "در لیبی صدای خمینی به جایی نمی رسد!"

فاصله زمانی میان ربودن امام موسی صدر در لیبی یعنی ۳۱ اوت ۱۹۷۸ و ابلاغ پیام به امام خمینی برای ترک عراق در اواخر سپتامبر همان سال است. این فاصله تقریباً یک ماهه تصادفی نبود، به ویژه آنکه صدام حسین از طریق ژاک شیراک، رئیس جمهور پیشین، به فرانسویان توصیه کرده بود که امام خمینی را نپذیرند و او را به سوی لیبی بفرستند.

رخ دادنِ پی در پیِ حوادث در مدتی کوتاه، میزان ارتباطی که امام صدر و امام خمینی را به یکدیگر پیوند می داد، به روشنی معلوم کرد و نظام شاه و دستگاه های اطلاعاتی دنیا و به دنبال آن نظام های وابستۀ عربی نیز این ارتباط را دریافتند. انتخاب لیبی به عنوان تبعیدگاه امام خمینی از روی حسن نیت رئیس جمهور پیشین عراق، صدام حسین، نبود، زیرا او با شاه ایران هماهنگی داشت، همچنان که این تصمیم بدون هماهنگی با رهبر وقت لیبی، معمر قذافی، گرفته نشده بود. حداقل این بود که لیبی نزد دستگاه های اطلاعاتی دنیا که همگی با انسان های آزاده دشمن بودند، تبعیدگاه و زندانی مورد اعتماد بود، به ویژه آنکه خود قذافی و نظام معدوم و جنایتکار او نیز آمادۀ ایفای این نقش بودند.

امام خمینی در نجف
-----------------------------------------------------------------------------
مطالب مرتبط:

و

در نهایت:

نگاهی به مقاله خلیل حمدان، عضو هیئت رئیسه جنبش أمل- سال 1392-هتل انقلاب تهران

نظرات  (۲)

7aki mazbot bas l7kaye mabsot
۱۸ مهر ۹۷ ، ۱۸:۱۶ --رجعت صدر--
وقتی تقویم را نگاه می کنی موضوع خیلی ساده و پیش و پا افتاده به نظر می رسد: هجرت امام از عراق به پاریس!
اما داشتم فکر می کردم، خیلی سخت است یک انسان به بزرگی امام خمینی به جایی برسد که در این دنیا هیچ کس او را نخواهد حتی سرزمین مادری خودش!

ایمان و یقین قلبی امام به یاری خداوند

ناخودآگاه، آدم را یاد دیوانگی های دیوان شمس می اندازد:


نان پاره ز من بستان جان پاره نخواهد شد ... آوارۀ عشق ما آواره نخواهد شد
آن را که منم منصب معزول کجا گردد؟ ... آن خاره که شد گوهر او خاره نخواهد شد

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی