بیرون کشید باید ازین ورطه رخت خویش...
یا رازِق َ البَرایا
و خداوندِ منّان،
بر ما، و بر سرزمینِ ما منّت نهاد، ما را شایستۀ برتری و بزرگی دانست!
سرزمین ما را تنها کشورِ اسلامیِ مردم نهادِ دنیا قرار داد!
نعمت و رحمتِ آرامش و امنیّت را بر وطن ما ارزانی داشت!
ما را از بلای خانمان سوزِ جنگ... و قحط سالی، در امان نگاه داشت!
حاکمیتمان را از آنِ دانایان و مؤمنان قرار داد!
دشمنانمان را نا امید ساخت! دوستانمان را شاد کرد!
باشد که شکرِ این نعمت را به جای آوریم...
بندگی اش را گردن نهیم! تا از بندِ بندگی هر آن چه غیر اوست آزاد و رها باشیم!
اصلاح طلب یا اصول گرا!
خوب یا بد!
بی بصیرت یا با بصیرت!
بی معرفت یا با معرفت!
ریزش یا رویش!
فتنه گر یا...!
چه فرق می کند؟
چه فرقی می کند، وقتی تو هنوز نمی دانی؟ هنوز نمی دانی؛
قلب های شکسته را نمی شود بند زند!
آبروی رفته را نمی شود بازگرداند!
که: «عن ابي عبدالله عليه‌السلام قال من قال في مومن ما رَاَتْهُ عيناه و سمعته اُذناه فهو من الذين قال الله عزّوجل "إنّ الّذينَ يُحِبّونَ ان تشيع الفاحشة في الذين آمنوا، لهم عذاب اليم"؛ الكافي، ج 2، ص 357.»
«امام صادق عليه‌السلام فرمودند: هر كس درباره مومن آنچه را ديدگانش ديده و گوش‌هايش شنيده بگويد از كساني است كه خداوند عزوجل درباره‌اشان فرموده است: همانا براي كساني كه دوست دارند زشتي در ميان مومنان آشكار شود، عذابي دردناك است.» (نور، 19)»
بدنامی را نمی توان با نیک نامی عوض کرد!
که: «عن مفضل بن عمر قال قال لي ابوعبدالله عليه‌السلام من روي علي مومن رواية يريد بها شينه و هدم مروءته ليسقط من اعين الناس اخرجه الله من ولايته الي ولاية الشيطان فلا يقبله الشيطان؛
مفضل عمر روايت كرده است كه حضرت صادق عليه‌السلام به من فرمودند: هر كس به زبان مومني سخن بگويد و از آن رسوايي او و از بين بردن مروّت و جوانمردي‌اش را بخواهد تا از چشم مردمان بيفتد، خداوند او را از ولايت خودش به ولايت شيطان مي‌اندازد ولي شيطان هم او را نمي‌پذيرد. الكافي، ج 2، ص 358.»
دلت اگر سیاه شد، نمی شود به این راحتی لکّۀ کینه و غرور و حسد را از آن پاک کرد!
شأن و شخصیت خرد شدۀ برادرِ مؤمنت، شیشۀ خانۀ همسایه نیست، که بشکند و دوباره تعویض شود!
که: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۱۱حجرات﴾»
شایعه را نمی شود تکذیب کرد!
که: «ايها الناس ان دِماءَكم و اعراضَكم عليكم حرامٌ الي آن تلقوا ربَكم؛
پيامبر صلي الله عليه و اله وسلم فرمودند: اي مردم! خون و مال و آبروي شما حرمت دارد تا قيام قيامت. تحف‌العقول، ص 30.»
پردۀ خانۀ خدا را نمی شود وصله کرد!
که؛ اميرالمومنين(ع) پيرامون شخصيت انسان ميفرمايد:
«المومن اعظم حرمه من الكعبه؛ بحارالانوار، ج67،ص71،ح35.
شرافت و احترام مومن از احترام كعبه،بيشتر است.»
هنوز نمی دانی؛
سلام و ناسزا، باهم ، هم قافیه نیستند!
درود و دشنام با هم مترادف نیست!
هنوز نمی دانی؛
کسی که مثل تو فکر نمی کند، الزاماً دشمنِ قسم خوردۀ تو نیست!
و کسی که مانند تو تصمیم نمی گیرد؛ الزاماً کافر و بی دین و منافق نیست!
هموطنِ تو! آن که زیر سایۀ اسلام، زیر پرچمِ سه رنگِ ایران، با همۀ سختی ها، تلخکامی ها، تهمت ها، نمک بر زخم پاشیدن ها؛
بی حرمتی ها، خون دل خوردن ها، ...
هر چند قدش خمیده... اما... باز هم در کنارت ایستاده... جاسوس و خائن ... و مهدور الدّم نیست!
که اصلاح طلبی و اصول گرایی در کنار یکدیگرند که معنا می یابند!
که اصلاح طلبی که بر اصول، پایبند نباشد،
اصول گرایی که به دنبال اصلاح نباشد،
دولتی که دین و اخلاق را در سرلوحه اش نداشته باشد...
حتی اگر، پیشرفته ترین و ثروتمند ترین کشور عالم باشد، محکوم به نابودی و شکست است!
کاش می دانستی! رفیقِ قدیمی! هم رزمِ سال های دورِ جنگ! برادرِ سابق!
دنیا بدون تو!
بدون یک رفیقِ رقیبِ قدرتمند و دانا و مومن!
انگار!
چیزی، کم دارد!
------------------------------------------------------------------------------------------
اقتباسی از-سید مهدی شجاعی:
پروردگارا! ای که بهترین ها را روزیمان کرده ای!
اگر نگاهِ لطفِ تو با ماست، چه باک اگر همۀ خلایق، روی از ما بگردانند؟ و اگر نیست، چه سود اگر همۀ خلایق، رو به ما کنند؟!
خدایا! به دوستانِ نادانِ جبهۀ حق، عقل
و به دشمنانِ دانا، مروّت، عنایت کن!
--رجعت صدر--
